09-09-2013, 05:20 PM
Niewidoma
Stoi pośrodku sali sław,
Obok szafirowego smoka,
Obok cudnego brzasku pięknego dnia.
Od dotknięcia skrzydeł
Dzieli ją wszystko
Ale nie powstrzymuje nic.
Więc co zrobić ma
Niewidoma?
Zamknięta w czterech ścianach własnego umysłu
I co zrobić ma
Nieświadoma?
Promieni słońca wychodzących zza wzgórz...
Stoi pośrodku sali lęków,
Gdzie każdy z nich swą drogę w ludzkim ciele zna,
Stoi obok skrzyżowanych mieczy,
Pytając się samej siebie
Czy odrzucić je ma czy się poddać,
Czy nauczyć się nimi zabezpieczać swój świat.
Więc co zrobić ma
Uwięziona?
Myślami złymi ściągana w dół
I co zrobić ma
Osłabiona?
Gdy nici strachu splatają się w sieć...
Stoi pośrodku sali dusz,
Gdzie krąży umarłych cieni rój,
Upada w lęku na jedną z trumn,
I oto tłum duchów odzywa się doń:
„Niewidoma niech oczy otworzy,
Nieświadoma ma wiedzieć czego chce,
Uwięziona ma walczyć od świtu do zorzy,
Osłabiona niech zburzy strach, rozplecie nieufności sieć.”
Stoi pośrodku sali sław,
Obok szafirowego smoka,
Obok cudnego brzasku pięknego dnia.
Od dotknięcia skrzydeł
Dzieli ją wszystko
Ale nie powstrzymuje nic.
Więc co zrobić ma
Niewidoma?
Zamknięta w czterech ścianach własnego umysłu
I co zrobić ma
Nieświadoma?
Promieni słońca wychodzących zza wzgórz...
Stoi pośrodku sali lęków,
Gdzie każdy z nich swą drogę w ludzkim ciele zna,
Stoi obok skrzyżowanych mieczy,
Pytając się samej siebie
Czy odrzucić je ma czy się poddać,
Czy nauczyć się nimi zabezpieczać swój świat.
Więc co zrobić ma
Uwięziona?
Myślami złymi ściągana w dół
I co zrobić ma
Osłabiona?
Gdy nici strachu splatają się w sieć...
Stoi pośrodku sali dusz,
Gdzie krąży umarłych cieni rój,
Upada w lęku na jedną z trumn,
I oto tłum duchów odzywa się doń:
„Niewidoma niech oczy otworzy,
Nieświadoma ma wiedzieć czego chce,
Uwięziona ma walczyć od świtu do zorzy,
Osłabiona niech zburzy strach, rozplecie nieufności sieć.”
