Aleatha

(Bądźcie wyrozumiali dla mnie czytając ten wiersz)



Jesteś za blisko,
Bym mogła o tobie zapomnieć.
Jesteś za daleko,
Bym mogła się o ciebie upomnieć.

Wciąż powracam do przeszłości,
Nie mogąc otworzyć oczu,
Lecz boję się przyszłości
I zgubić się w plątaninie warkoczu.

Jesteś sam,
Choć tego nie chciałeś.
Jesteś sam,
Bo w myślach cudzych grzebałeś.

Pozostała ci
Tylko cicha samotność.
Straciłeś rodzinę,
I wyrzekasz się jej po tysiąckroć.

Wiedz, że tęsknię
I chciałabym przeżyć z tobą chwile jeszcze raz,
Ale jest między nami przeszkoda,
Którą stanowi miejsce, data i czas.

Naprawdę bardzo dobry wiersz. Czuć w nim smutek i żal, nie jest banalny. Pisz więcej, Moniko

Świetnie oddajesz to co czujesz! Zawsze będziecie rodziną choćby nie wiem jak był daleko!

Piszesz to co czujesz i dzięki temu ten wiersz jest taki przekonujący. Każdy z nas ma w swoim życiu coś, kogoś za kim tęskni. A Ty to bardzo fajnie ujęłaś w tym wierszu.

Dlaczego życie każe nam tak szybko dojrzewać? Dlaczego nie można pozostać dzieckiem, żyć bez trosk...?

@Denaris - perfect!