Aleatha

Czasem... szukając odpowiedzi,
Zaczynamy głupio pytać, mącić i bredzić,
Pokonując niezwyciężone trudy,
Jeszcze nie wiemy..., że szukamy własnej zguby.
Patrząc przed siebie odnajduję pustkę,
Krzycząc, po płacz walcząc ze swym duchem,
Tak bardzo boli, oszukany, zdradzony,
Przez ukochaną przyjaźń do grobu wpędzony.


Krótko, krótko, smutno, lecz z wyjaśnieniem - wiersz znalazłem na telefonie, a wrzucam, bo z dedykacją hue hue
Imho... czasem nie warto mieć nadziei, bo ludzie to ekhem..., więc nie warto... Nie jest mi smutno... Po prostu nie potrafię zrozumieć dlaczego... dlaczego?

Krótko i solidnie, nie ma tu większych metafor, jest prosto - tak jak lubię. Props!

Oj nic tak nie boli, jak nóż wbity w plecy przez przyjaciela! Piękny wiersz.

Szkoda, że nie wszystko dobrze się kończy, lecz i tak na swej drodze spotkasz wiele osób, z których i nie wszyscy będą dobrzy. Nie ma ideałów, a wiersz... po prostu piękny.