Aleatha

Bo widzisz, Najmilsza... gdy wieczór zapada;
Tęsknota, się zdaje, chce zmysły postradać.
Przychodzą, ni w jawie, Twe dawne uśmiechy;
Ni w marach, ni w snach też, by żalem mnie przeszyć.

Powraca, ot do mnie, ta łąka kwiecista,
Na którejś tedy leżała promienista.
Tak piękna Ty byłaś... tak oczy Twe lśniły...
I trawy, jak puchem, pod Tobą ścieliły.

Na Niebiańskich Łąkach, gdzieś w gwiazdach wysoko,
Srebrzyście skąpana wciąż pląsasz ochoczo.
Twój taniec na niebie trwał będzie aż przyjdę,
Świat cały przemierzę i z Tobą tam wnijdę.

Melodia, ma Miła, wciąż do snu kołysze,
Jak echo sprzed laty, tę samą pieśń słyszę;
Wciąż widzę Twe dłonie, gdy skrzypce dzierżyłaś,
Struchlałemu sercu, Kochana, ulżyłaś.

A gdy już ucichła Twa piękna muzyka,
Rozbrzmiała ta nuta, którą się nasycam;
Po dziś dzień, Najdroższa, tak dobrze ją słyszę;
Wędruję z rapsodią, co obrosła w ciszę.

Wspomnienia, co przyszły wieczorem
Dla J
Siódmy stycznia 2014r

Bardzo ładny wiersz, nie mam do czego się przyczepić i nie chcę! Zaskakujące i dołujące zarazem jak dawno nie napisałem utworu miłosnego...

Świetny, naprawdę. Masz szczęście, ponieważ to wspomnienie może jeszcze ożyć... Oby jak najwięcej chwil spędzonch z kimś takim.

Zgadzam się z Den A sam wiersz naprawdę piękny, chwyta za serce (oczywiście pozytywnie ^^ ), jak już kiedyś wspominałam Twoje utwory są bardzo kunsztowne, niczym żywcem z tomiku wyjęte.

Dziękuję wam serdecznie. Staram się ciągle go poprawiać, przeszedł już wiele modyfikacji jeśli chodzi o przecinki i ogółem interpunkcję. Kurcze, staram się pisać właśnie takim... "staromodnym" językiem i rymować. Będę próbował pisać wiersze sylabotoniczne (czyli oprócz liczby sylab jest jeszcze rytm), trzymajcie kciuki ^^

Mam wielką nadzieje, że ci się uda Mat bo bardzo podoba mi się ten wcześniejszy wiersz jest niebywale piękny i porywa duszę oby tak dalej, a jak wydasz tomik to zpewnością go kupię