Aleatha

Zostaw mnie,
Wyrzuć ten śmieć w cholerę,
Przecież to właśnie zrobiłeś
To zły rodzaj rzeczywistości
By myśleć o Tobie
To zły czas,
By popełniać przestępstwo,
I powiedz mi
Czy to jest w porządku?

Zostaw mnie,
Przecież właśnie to zrobiłeś...
Co z tym, gdy mówiłeś,
Że gdybyś mnie stracił walczyłbyś o mnie na nowo?
To było głupie przestępstwo,
Nie powinieneś zdeptać zatrutego kwiatu...
Czy to w porządku wobec nas?

„Zostaw mnie,
Razem ze śmieciami,
To co robiłem okazało się błędem,
To zły rodzaj rzeczywistości
Żeby myśleć o uzdrowieniu kwiatu,
Poddałem się,
Zostaw mnie tak jak ja zostawiłem Ciebie,
Czy to w porządku wobec Ciebie?”

„Oddaj mi moje skrzydła”
Nie powinieneś był tego robić...
„Czy to w porządku?”
Czy to w porządku wobec nas?
„Oddaj mi moją wolność...”
Czy to w porządku?
„Czy to w porządku?”
Czy to w porządku wobec Ciebie?
„Czy to w porządku?”
Oddaj mi moją wolność
„Czy to w porządku?”
Oddaj mi moje skrzydła,

Czy to w porządku?
Czy to w porządku,
Jeśli moją wolnością i skrzydłami jesteś Ty?
Nie...

Nie wiedzieć czemu wyczuwam tutaj frustrację i same złe emocje. Brakuje mi tam jednak troski o siebie, gdzie "czy to w porządku wobec mnie?". Trudny wiersz.

Przechodzą mnie dreszcze kiedy to to czytam ^^