Aleatha

Chyba znam to miejsce, jakbym już kiedyś je odwiedził. Tak, nic się nie zmieniło - wciąż widzę tych małych poczciwych ludków krzątających się przy swoich domostwach, a w powietrzu cały czas unosi się zapach zieleni i trawy - oprócz zaś zapachu wiosny unoszą się kółka z dymu fajkowego.
Tak, jeśli zamierzacie wybrać się na spacer po Shire, bądźcie pewni że macie przy sobie fajkę i odrobinę liści - teraz wystarczy udać się w stronę Pagórka, gdzie Bilbo Baggins zapewne siedzi na ławeczce (oczywiście, jeśli jest pora podwieczorku to go nie spotkacie; ale bądźmy szczerzy, kto w porze podwieczorku wychodzi na spacer, kiedy jest tyle smacznych rzeczy w spiżarni).

Pióro powoli sunie po papierze zostawiając szlak atramentu - ten zaś zostawia ślad o drodze, którą niegdyś przebyłeś. Czas już spisać historię, zostawić i po sobie ślad, opowiedzieć innym o tym co przeżyłeś. Wszak po to kiedyś ruszyłeś w drogę, w podróż bądź co bądź, nieoczekiwaną; czy nie tak mówił Ci stary czarodziej?, że po to ruszasz, byś i Ty mógł opowiedzieć kiedyś i bohaterskich czynach i męstwie.
Ty spisujesz swoja historię na papierze, ale są i inni, którzy chcą przekazać swoje troski, krew, radości i tęsknoty nie książką; chcą przekazać je pieśnią pochodzącej z piersi przepełnionej dumą i tęsknotą za domem - usłysz więc pieśń śpiewaną przez całą kompanię krasnoludów.

Życiodajny płyn płonie w żyłach a ręka rwie się do rękojeści miecza, topora czy młota, gdy widzisz towarzyszy walczących ramię w ramię, ufających sobie wzajemnie - zaufanie to ogromne jest, bo życie swoje pokładają w tym, jak jeden drugiego osłania. Adrenalina i żądza walki popycha ciało i broń w przód, siejąc zamęt wśród wrogów.
Wielka miłość i lojalność panuje w waszej kompani, zaufanie i braterstwo, a jeden dla drugiego gotów jest poświęcić życie.


Wyruszyli. Śródziemie stało dla nich otworem; przygód nadszedł czas, niebezpieczeństw. Hobbit, trzynastu krasnoludów i czarodziej przemierzają świat w próbie odzyskania dawno utraconego domu. 
Tam, gdzie mieszka smok, straszliwy Smaug, niegdyś było wspaniałe królestwo, pełne chwały, dobrobytu. A potem pojawiło się nieszczęście...
Jak odzyskać dom, gdy na drodze staje tak wiele niebezpieczeństw? Skąd wziąć siłę i odwagę do tego?

Dokładnie! Zgadzam się, duch tej opowieści wysoce mistrzowsko oddany w filmie Poza tym piękna scenografia, a sceny walki... Miażdżą
*Duch krasnoludzkiego rodu również zaskarbił moje największe uznanie

świetne recenzja, do świetnego filmu. Dobra, masz moje:

Wyruszyli. Śródziemie stało dla nich otworem; przygód nadszedł czas, niebezpieczeństw. Hobbit, trzynastu krasnoludów i czarodziej przemierzają świat w próbie odzyskania dawno utraconego domu.
Tam, gdzie mieszka smok, straszliwy Smaug, niegdyś było wspaniałe królestwo, pełne chwały, dobrobytu. A potem pojawiło się nieszczęście...
Jak odzyskać dom, gdy na drodze staje tak wiele niebezpieczeństw? Skąd wziąć siłę i odwagę do tego?

Dla mnie Hobbit jest najlepszym dziełem ostatnich lat. Zaczyna się niepozornie, spokojnie. A później... Coś niesamowitego. Przygody, niebezpieczeństwa, lojalność i przyjażń. Polecam wszystkim fanom fantasy i nie tylko! Naprawdę warto!