Aleatha

Wschodzące leniwie słońce
Zagląda do twych drzwi.
Jak połączyć oba końce?
Wiesz, że los z ciebie kpi?

Wyruszasz przez most nieznany,
Chcąc czuć przygody smak.
Co dzień znowu przekraczany,
Zawisł dla ciebie hak.

Snujesz się niczym własny cień
Z głową pełną zmartwień.
Jak ślimak powlecze się dzień,
By dać trochę natchnień

Gaśnie już ostatni promień,
By dzień mógł się zacząć.
Słychać grzechoczący kamień,
Na nic już nie patrząc.

Sen z każdą chwilą ucieka,
Lecz zaraz powróci.
Poznaj dla siebie człowieka,
Który cię nie odrzuci.

Wtem rzeczywistość nadejdzie
I rozpocznie się bal.
Wszystko idealne będzie,
Niech innym będzie żal!

Pod niebem zatańcz błękitnym,
Przetańcz z nim całą noc.
Aż obdarzy cię perlistym
Słowem dającym moc.

Znów przepiękny uciekł dzień,
Została tylko noc.
Pozostał suchy, stary pień.
Okrył go nicości koc.




21/22.05.2014