Aleatha

Jeden dzień, co w niwecz wszystko obrócił
A serce w lód zimny zamienił
Nasze ciała mrok na wieki osnuł
Uschły wszelkie piękne marzenia, niczym róże bez wody
Samotne dusze błąkają się po świecie
Z myślami tak okrutnymi

Już świt nastał, lecz w mroku światła nie ma
Ogrody martwych dusz spowiła ciemność
Nie znajdziesz tam miłości, lecz pustkę wszechobecną
Echo tamtych chwil, gdzieś w oddali milknie już
Serce zimne bić przestaje, by w sen wieczny zapaść

Niby wiersz w mrocznym klimacie, ale tak naprawdę to nie widzę tutaj żadnego głębszego sensu. Nieważne - chciałem Ci zwrócić uwagę, żebyś przestała spamować wierszami. Fajnie jest tylko zbierać pochwały, ale czyichś wierszy to się już nie chce czytać?

Czytam wiersze innych, tylko ich nie komentuję.