Aleatha

Reakcja narzędzia mowy

Czemu nie mówię tego co myślę?
Czy kiedy wyrzygam już te wszystkie, maski
A świat znów będzie szary i płaski
Czy w tedy zatęsknię do słów mojej matki?
Gdy wszyscy już wyciągną swoje klamki.
Gdy sny urosną do rozmiarów klatki.
Z umysłu wyciągam teraz wspomnień skrawki
Mam stroje w plecaku i nie korzystam z szatni
Marni aktorzy i ci uwagi warci…
I ciągła intryga za intrygą, giganci, przez których
Potrzeba dorównania, zaprzeczenia, porównania
Jak budować, kiedy życie zmusza do niszczenia?!
 
W ciemni, próbuję wciąż wywołać fotografie
Nigdy nie robiłam tego, przez co nie wiem czy potrafię
Ja i ty, ledwo oddech łapie…
Uwielbiam czuć twój, kiedy dziko sapiesz
Czy serce z kamienia, drążyć kropla potrafi
Nie zgubiłam drogi, choć ta mgła mnie trapi
A co zresztą ludzi, którzy maszerowali?
Trzymam ich kurczowo, by nie pouciekali
Życie jakie prowadzę, wymaga nerwów ze stali
Gdybym stanęła naga, to czybyście mnie poznali?
Wybacz mi więc tą reakcje narzędzia mowy
Spisuję, tylko słowa z mojej głowy, wyjęte…