11-02-2012, 10:43 PM
Gdzieś za górami,
bardzo dawno temu
żył sobie książę
zimny jak głaz.
Miał on królestwo,
lecz przyjaciół niewielu;
rycerzem został,
by walczyć za świat.
Spojrzał na niebo,
smutne i szare
wtem w jego sercu
rozkwitł kwiat.
Przez niebo szare
na wielkim smoku
leciała piękna
królowa gwiazd.
Uśmiech zawitał,
zapukał do bram,
bo piękna królowa
dała mu znak.
Wtem on wskoczył
na swego rumaka
i pognał do zamku,
bo przyjąć ją chciał.
Jednak pani gwiazd
i złocisty smok
dolecieć do księcia
nie zdołali.
Zasadzki moc,
rubieży czar;
więcej już z grobów
nie powstali.
Książę wpadł w szał,
kwiat w sercu uschnął
nastał wtem ciężki czas.
Poddani krnąbrni,
tak się go bali,
że uciekli, by w puszczy
budować swój świat.
Mijały lata,
Książę wnet zmarł,
pozostawiając kraj
bez przywódcy.
Mieszkańcy puszczy,
królowie lat
ruszyli na księcia
kraj pusty.
Wojna trwała
jak wieczna noc,
bez cienia dnia.
nie było widać jej końca.
Pojawił się wtedy
mądry elf Gharx
i niósł z sobą
światło nadziei gońca.
Wtem, gdy wojna
się skończyła,
dwa mocarstwa
niczym gruz.
Zawarły pakt
dla przyszłych lat
gdyż chciały, by lepszy
stał się ten świat.
bardzo dawno temu
żył sobie książę
zimny jak głaz.
Miał on królestwo,
lecz przyjaciół niewielu;
rycerzem został,
by walczyć za świat.
Spojrzał na niebo,
smutne i szare
wtem w jego sercu
rozkwitł kwiat.
Przez niebo szare
na wielkim smoku
leciała piękna
królowa gwiazd.
Uśmiech zawitał,
zapukał do bram,
bo piękna królowa
dała mu znak.
Wtem on wskoczył
na swego rumaka
i pognał do zamku,
bo przyjąć ją chciał.
Jednak pani gwiazd
i złocisty smok
dolecieć do księcia
nie zdołali.
Zasadzki moc,
rubieży czar;
więcej już z grobów
nie powstali.
Książę wpadł w szał,
kwiat w sercu uschnął
nastał wtem ciężki czas.
Poddani krnąbrni,
tak się go bali,
że uciekli, by w puszczy
budować swój świat.
Mijały lata,
Książę wnet zmarł,
pozostawiając kraj
bez przywódcy.
Mieszkańcy puszczy,
królowie lat
ruszyli na księcia
kraj pusty.
Wojna trwała
jak wieczna noc,
bez cienia dnia.
nie było widać jej końca.
Pojawił się wtedy
mądry elf Gharx
i niósł z sobą
światło nadziei gońca.
Wtem, gdy wojna
się skończyła,
dwa mocarstwa
niczym gruz.
Zawarły pakt
dla przyszłych lat
gdyż chciały, by lepszy
stał się ten świat.
"Nikt prawie nie wie, dokąd go zaprowadzi droga, póki nie stanie u celu."
J.R.R.Tolkien