Aleatha

Strugi deszczu wyżłobiły jej twarz
Była jak rzeźba
Odstawiona w muzeum
Czasem ktoś przychodził
Oglądał
Obojętnie kierował kroki gdzie indziej
A ona siedziała za szkłem
Już dawno nie widziała chmur
Lecz deszcz ten sam
Spływał po jej policzkach.

Dla całego zespołu Aleathy - Misterioso
P.S. Moje wiersze nie są zbyt długie

Pierwsze koty za płoty Jak dla mnie super xD

Fantastyczne, Tysian stwierdza epickość!

Podoba mi się - świetny biały wiersz (wcale nie muszą być długie), oby tak dalej

Jedna uwaga -
Lecz deszcz ten sam
Spływał po jej policzkach.

albo zmieniłbym na "ten sam deszcz", albo wstawiłbym przecinek - lecz deszcz, ten sam.