Aleatha

Wsiadasz na koń i już jesteś w drodze,
Słońce przed Tobą wstaje na wschodzie
I tylko czekasz, by już tam być
I tylko marzysz, by już tam żyć.

Góry przed Tobą i wstęgi srebrzyste,
Wody jeziora i piaski wieczyste.
I stoisz tam sam wśród majestatu,
I wykrzyczeć chcesz to piękno światu.

I świt i zachód i słońca promienie,
I blask i ciemność i księżyca zaćmienie.
Jesteś sam, choć wokół przyjaciele
I uczuć tak wiele i myśli tak wiele.

I podróż dobiega wreszcie końca.
Wreszcie? Zbyt szybko zachód słońca.
I wracasz do nudnego życia
I myślisz: wiele jeszcze mam do przebycia…

Cudny ten wiersz. Aż chce się samemu wyruszyć w podróż, tak tylko ze sobą. Po przeczytaniu czuje się nieznaną dotąd tęsknotę. Dziękuję Cerxi :3

Boże :3 zgodzę się z Lafią, wzbudza tęsknotę, jest genialny i doprowadził do mojego wzruszenia, tak więc gratki! I Cerxi uwielbiam twoje wiersze <3 chce więcej xD

Genialnie! Przede wszystkim świetne rymy, technicznie wiersz zbudowany jest zadziwiająco dobrze, zadbałaś o rytmikę; jedynie ostatni wers trochę zaburza całość. Mimo tego, jak powyżej, jestem zachwycony.

Dziękuję, nie spodziewałam się takich emocji!

@Suzan jest mi niezmiernie miło, że masz ochotę i czas, by je czytać

Moja droga Cerxi ^^ na twoje wiersze zawsze będę mieć ochotę