Aleatha

Za czasów wojny zniszczony,
Budynek, co i tak korzyści nie dawał,
I choć innych spłonęły też miliony,
Czy ten właśnie na nowo powstawał?

Odbudowywany tak nagle, jak nagłe być coś może,
Czy będzie z nim lepiej, czy może tylko gorzej?
Bo i nie wiadomo po co, jak i z jakiej przyczyny,
Z najgłębszego dołu, wznieść ma się na wyżyny...

Czy to sen? Podarować ktoś mu chce drugie życie...
Lecz nie wie czego się podjął przeszłości nie znając,
Że zawiedzie znowu i kolejny jego koniec przyjdzie,
Nie wie, czy chce stanąć na nogi, płacze, się wahając...

A co jeśli nagle... Żyć mu znów się będzie chciało?
Mimo wszystkich załamań, chyba mu ich mało...
Nie wstawaj, proszę, ruino zniszczonych nadziei,
Nie chcesz cierpieć już więcej, inni by tego chcieli...